The Westing Game – Ellen Raskin

Pek çok insanın sinir olduğu o “Kitabı daha güzeldi” insanlarından değilim genelde. Onun yerine pek çok insanın garipsediği “Kitabı daha güzelmiş.” insanıyım; izleyip beğendiğim filmlerin kitaptan uyarlandığını öğrendikten sonra o kitabı alıp okumadan duramıyorum çok daha zengin bir içerikle karşılaşacağım umuduyla oldum böyle.

Neyse ki yaklaşık iki ay önce siparişini verdiğim ve en sonunda 29 Ekim tatilinde okuyabildiğim The Westing Game bu konuda beni hayalkırıklığına uğratmadı. Filmi en az bir sekiz yıl önce Digitürk’te Hallmark’ın olduğu, her türlü cinsellik ve şiddet içeren görüntüleri izlememin yasak olduğu bir dönemde izlemiştim. İyi niyet, sabır ve aileye karşı gelmeme gibi erdemleri öğretmekten uzak duran çocuk eserleri çoğu zaman güzel oluyorlar zaten. O zamanlar da böyle düşünüyormuşum ki filmi beğenmişim ve geçen yıl tekrar aklıma takılması ve iMDB’de esaslı bir arama yapmam sonucu filmin ismine  ve aslında bir kitaptan uyarlandığı gerçeğine ulaştım.

Konu olarak film ve kitap farklılık göstermiyorlar. İçinde farklı etnik ve sosyal gruplardan insanların yaşadığı bir apartmanın yıllardır ortalıkta görünmeyen zengin sahibi ölüyor ve mirasını bir yarış/oyun düzenleyerek bırakmaya karar veriyor. Apartmanın ve büyük bir kağıt fabrikasının sahibi olan bu Westing’i neredeyse herkesle bir bağı varmış gibi görünüyor. Yarışmacılar avukat tarafından ikili gruplara ayrılıyor ve Westing’in oyunu burada başlıyor. Filmden hatırladığım kadarıyla olaylar kitapta da bir tür başrole sahip olan Turtle isimli 10 yaşındaki, sinirlendiği zaman insanların bacaklarına tekme atmasıyla ünlenmiş agresif ve zeki olduğu belli olan bir kız. Kitapta her şey onun gözünden anlatılmıyor ama onun ailesi esas aile olarak geçiyor ablası kolejden terk ve genç bir doktorla evlenecek olan Angela, hırs manyağı ve güzel olan büyük kızını küçükten ayırmakta sakınca görmeyen ve kitap boyunca gıcık olmanızı sağlayan anne ve hırs denen şeyi bilmeyen, ortalıkta hiç görünmeyen bir baba. Aslında kitaptaki bütün karakterler ayrı bir toplum, aile ya da bireysel soruna işaret ediyorlar ki bu açıdan roman pek evrensel olmuyor çünkü belli ırkçı problemler daha Amerika’ya özgü şeyler. Karakterleri hatırlayabildiğim kadar anlatmam gerekirse aralarında zamanında ailesinin Westing’e hizmetçilik yaptığı ve okul ücretlerinin Westing tarafından ödendiği siyahi ve kadın (eyaletteki ilk kadın) yargıç, lokantası hiç iş yapmayan çin göçmeni bir adam, onun ingilizce bilmeyen ve memleket özlemi çeken karısı ve onun tarafından sürekli ders çalışmaya zorlanan ama asıl hayali atlet olmak olan oğlu, farkedilmek için sakat taklidi yapan bir kadın, otistik bir kuş gözlemcisi, yıllar önce zeka özürlü kızını kaybetmiş dul terzi (ve daha niceleri). Anlayacağınız roman aynı anda bir sürü mesaj vermeye çalışıyor. 21 yaşımdaki ben anlamakta zorluk çekmeyebilirim ama açıkçası okulda öğretmen gözetiminde okunmadıkça çok da faydası olmaz diye düşünüyorum kitabın. Neyse ki tek olayı her biri ayrı sorunu sembolize eden karakterler değil kitabın, arka tarafta tam da çocukların hayran olabileceği türden bir gizem ve çözen kişinin elde edeceği çok büyük bir servet var.

Kitabın daha fazla özetlenmesinin ciddi spoiler olcağını ve bunun da özellikle bu roman için pek hoş olmayacağını düşünüyorum. Ama eğer tavsiye kısmına gelirsek evet, çocuk romanını ancak blockbuster filmleri yapıldıktan, kızlar kahramanlarını vücutlarına dövme yaptırdıktan sonra okuyorsanız size göre değildir. Westing Game daha ciddi, daha olgun çocuklara hitap eden bir roman; Charlotte Sometimes gibi olağanüstü olaylara sahip değil. Ama okumaktan nefret eden biri değilseniz elinize aldıktan sonra bitene kadar bırakamayacağınıza dair garanti verebilirim (ki bu benden sık çıkan bir şey değil. çoğu kitabın ortalarına geldikten sonra güzel olduğunu farkeden biriyim). Türkçe çevirisi tabii yok ama İngilizcesini kolay bulursunuz internetten. Bol ödüllü bir roman kendisi.